سرعین شهری در ۳۰ کیلومتری غرب اردبیل است. شهر سرعین در ۰۴/۴۸ درجه طول شرقی و ۰۹/۳۸ درجه عرض شمالی با مساحتی بیش از ۱۲۸۰۰۰۰ متر مربع است. ارتفاع متوسط شهر از سطح دریا ۱۶۵۰ متر می باشد. فاصله اين شهر از تبريز 230 كيلومتر و از تهران 619 كيلومتر مي باشد.
ســرعـين در فـرهنگ لغت فـارسي به مـعـني سرچشمه مي باشد. در ادوار گذشته از اين منطقه به نام هاي ساري قيه، سارقين، سرائين و سرقين ياد مي شده است.
متوسط حداكثر درجه حرارت هوا 25 درجه سانتي گراد و حداقل متوسط دماي آن 7/8- درجه سانتيگراد مي باشد. ميزان بارندگي ساليانه حدود 520 ميليمتر مي باشد. نظام حمل و نقل سرعين تابعي از سفرهاي گردشگري مي باشد و مهمترين واسطه حمل و نقل، جاده اي مي باشد. شهر سرعين داراي مهمترين منبع اقتصادي منطقه مي باشد كه جاذبه هاي گردشگري اين شهر مي باشد.
جاذبه هاي گردشگري شهر سرعين آب هاي گرم اين شهر و طبيعت زيباي سبلان مي باشد كه عامل اصلي در جذب توريست مي باشد .
از لحاظ كشاورزي محصولات بعمل آمده در منطقه سرعين اعم از ميوه جات (سيب، گلابي، آلوچه، آلوچه وحشي، گيلاس، زردآلو و گردو) و حبوبات و غله (سيب زميني، گندم، جو، عدس، لوبيا، شلغم وغيره) است و بيشتر به مصرف مردم شهر و روستاهاي منطقه مي رسد.
موقعیت های گردشگری
درباره هتل رضوان سرعین
. اقامتی آسوده و سفری به یاد ماندنی در محیطی دنج و آرامش بخش در هتل رضوان
هتل رضوان با احترام به کسانی که این هتل را برای اقامت خود انتخاب می کنند، تمامی امکانات و سرویس های رفاهی یک هتل چهار ستاره را دارا می باشد. هتل رضوان یکی از بزرگترین و مجهزترین هتل های استان اردبیل با محیطی آرام و دور از ترافیک و طراحی و دکوراسیون کم نظیر برخوردار می باشد.
بهترین جاذبه های سرعین را کشف کنید!
جاذبه های گردشگری سرعین، دیدنی های سرعین جاذبه های طبیعی سرعین جاذبه های تاریخی سرعین
در فهرست زیر جاذبه های طبیعی و تاریخی شهر سرعین لیست شده است :
آبگرم سبلان سرعین
مجتمع آبدرمانی سبلان به عنوان بزرگترین آبدرمانی خاورمیانه در داخل شهر سرعین واقع شده و با امکانات و استخرهای متعدد سرپوشیده و حوضچه های جکوزی، سونای خشک و بخار، دوش ها و وان های انفرادی متعدد، خدمات پزشکی و درمانی مجزا برای مردان و زنان، پارکینگ اختصاصی و سایر امکانات آماده ارایه خدمات به مسافران است. زیربنای آن هفت هزار و ۲۰۰مترمربع و در دو طبقه مجزا جهت پذیرایی و سرویس دهی برای مردان و زنان احداث شده است.
آبگرم بش باجلار سرعین
آبگرم بش باجیلار یکی از قدیمیترین آبگرم های سرعین که بین اهالی در قدیم به “دره لر سویی” معروف بوده است دره ای سرسبز که اطراف آبگرم چمنزار و پر از درختان چنار و سپیدار بوده است. وجه تسمیه نام آن به خاطر جوشیدن آبگرم از پنج مظهر در محل چشمه بوده که آن “پنج خواهر” یا همان بش باجیلار به زبان ترکی نام گرفته است. آب این مجتمع از ۵ دهنه چشمه ی فوق الذکر و پمپاژ مقداری از آب گاومیش گلی تأمین می شود که آبدهی آنها روی هم رفته ۱۳ لیتر در ثانیه است و به صورت دائمی و جوشان می باشد.
دمای آب در داخل استخر بش باجلار در حدود 35 درجه با ظاهری کدر، کمی ترش مزه و کمی بودار است که ترکیب آن از نوع کلر و بیکربنات سدیم و گرم است. آنیونهای موجود در آب بش باجلار شامل بیکربنات، کلرور، سولفات و کاتیونها شامل کلسیم، منیزیم، سدیم و پتاسیم می باشد. هدایت الکتریکی برای ۲۵ درجه حرارت ۱۲۰۰، pH آن 5/6 و مقدار مواد باقیمانده خشک از تبخیر آب ۶۶۰ میلی گرم در لیتر می باشد.
آبگرم بش باجلار بعد از انقلاب اسلامی تقریبا به صورت متروکه در آمد و فقط بعضی از اهالی از آن استفاده می کردند. تا اینکه در سال 1371 اداره امور آب استان شروع به ساخت مجمتع فعلی در این محل نمود. این مجتمع دارای استخر بزرگی به مساحت ۲۸۸ متر مربع با عمق 140-120 سانتی متر، تعداد ۶ دوش انفرادی اجباری با دیوارهای کوتاه قوسی شکل، ۱۶ دوش عمومی در مقابل دوش های انفرادی، سونای خشک و بخار هر کدام یک واحد، ۶ واحد جکوزی در قسمت غربی استخر، خدمات پزشکی و درمانی و پارکینگ به عنوان دومین آبگرم شهر سرعین محسوب می شود.
از آبگرم بش باجلارکه به لحاظ گنجایش دومین آبگرم شهر سرعین محسوب می شود برای درمان بیماری های عمومی و تسکین دردهای عصبی و مفصلی استفاده می شود.
آبگرم گاومیش گلی سرعین
آبگرم گاو میش گلی در شهر سرعین و در ارتفاع 1940 متری از سطح دریا واقع شده که پر آب ترین چشمه معدنی شهر سرعین از لحاظ آبدهی و وسعت می باشد و آبدهی آن 140 لیتر در ثانیه و دارای استخری روباز به مساحت ۴۰۰ متر با عمق ۱۳۰ سانتی متر که آب آن به صورت دائمی و جوشان در جریان است. دهانه آن پراکنده و دمای آب در حوض 46 درجه سانتی گراد است. آب گاومیش گلی ترش مزه بیرنگ و کمی بودار است. آنیونهای آن کربنات، بیکربنات، کلروره، سولفات و کاتیون های آن کلسیم، منیزیم، سدیم و پتایسم می باشد. هدایت الکتریکی برای 25 درجه حرارت 1300 و PH آن 58/6، باقیمانده مواد خشک شده از تبخیر آب آن 687 میلیگرم در لیتر بوده و آب آن در ردیف آبهای کلروره، بیکرنات سدیک و کلسیک گرم می باشد.
آبگرم گاو میش گلی به علت داشتن ترکیب کلروبی کربناته سدیک و کلسیک برای درمان بیماری های عمومی، بیماریهای سیستم حرکتی (دردهای مزمن روماتیسمی) و بیماری های زنان، خنازیر و بیماری های قلبی و نیز تقویت عمومی بدن قابل استفاده است.
در خصوص نامگذاری آن به گاومیش گلی بر اساس روایات سالخوردگان در طی سالیان قبل : پیش از آنکه استفاده بهینه از آن بدین شکل صورت گیرد، گاومیش های اهالی سرعین در داخل استخر بعد از اینکه مقداری از حرارت آب کاسته می شده است، می خوابیدن و بدین سبب از آن بنام آبگرم گاومیش گلی نام برده اند
در سالیان گذشته آب مازاد چشمه های معدنی به خصوص آب گامیش گلی از سمت جنوب شرقی وارد نهری می شد و به فاصله یکصد و پنجاه متری آسیابی را می گردانیدند. این آسیاب در آن ایام از گرانبهاترین آسیاب های آذربایجان به حساب می آمده زیرا بر خلاف آسیاب های دیگر آب آن در زمستان یخ نمی زده است در تمام ۱۲ ماه سال کار می کرده است.
دهکده صخره ای باستانی ویند کلخوران
دهکده صخره ای باستانی ویند کلخوران در حدود پنج کیلومتری جنوب و جنوب غربی سرعین و در نزدیکی جاده اردبیل – نیر قرار گرفته است خانه های سنگی در قوردی قیه، تپه چله خانه، قره قیه و مسجدیری قرار گرفته اند. ویند کلخوران دهکده ای سنگی با مجموعه ای از خانه های سنگی منفرد که اغلب در زیر تپه ای به نام چله خانه قرار دارد، به صورت یک پدیده معماری تاریخی و باستانی استثنایی و کم نظیر می باشد.
هنوز بررسی علمی معتبری در این منطقه انجام نشده است، بررسی های محدود و سفال های پراکنده در سطح و داخل خانه های سنگی شواهدی از حیات ادوار مختلف تاریخی نشان می دهد. سفال هایی مربوط به دوره اشکانی، سفال ها و قوس های جناقی در کنده های صخره ای شبیه به آثار ساسانیان همچنین آثار و علائمی مربوط به دوران اسلامی مانند سلجوقی، تیموری و صفوی که حاکی از استمرار استفاده از این خانه های سنگی در طول تاریخ است.
تپه چله خانه که اغلب خانه های سنگی در زیر آن قرار دارد هر چند تعدادی از آنها بر اثر عوامل مختلف سقف آنها فروریخته یا به سبب پرشدن فضاهای داخلی آن فعلاً بازدید از فضای داخلی آن ممکن نیست. ولی تعداد قابل توجه دیگری با ویژگی های منحصر به فرد سالم باقی مانده اند. بسیاری از این خانه و کنده های صخره ای دارای پلانی مربع، مستطیل، بیضی شکل و غیرهندسی هستند که همه نوع زیستگاه اعم از اتاقهای منفرد و مجتمع در ابعاد مختلف با راهروهای مرتبط به هم و سقف های هلالی شکل و قوس های جناغی، مسطح، با تاقچه ها، جاچراغی، جای رختخواب و غیره وجود دارند که در دل کوه ها و صخره های مذکور پراکنده اند.
در غرب روستا تعداد 40 دخمه بر روی کوهی قرار دارد که در دهه ی اخیر مورد استفاده انبار روستاییان بوده ولی سازمان میراث فرهنگی به تازگی آنها را تخلیه کرده و مورد حفاظت قرار داده است. در دو کیلومترى شمال غرب روستاى ویند کلخوران، تپه بلند رسوبى وجود دارد که ضلع جنوبى آن از فرسایش بستر رودخانه بالیخلو، به صورت دیوار مرتفعى درآمده است. در ارتفاع تقریبى ۵۰ متر از بستر رودخانه و بر سینه آن، دخمه سنگى با در ورودى و اتاقک چشمگیر کنده شده است. داخل دخمه، فضایى است که به شکل هرم مثلثالقاعدهٔ ناقص است، بر ضلع غربى دخمه تصویرى بر سنگ نقر شده است که حالت کلى یک مثلث را دارد و در داخل آن مثلث کوچکتر کنده شده است. در داخل این مثلث نقش آدمى با سرى نزدیک به شکل مثلث و دست و پا و بدنى که محیط در مثلث است، قالبگیرى و نقر شده است. در حاشیه آن نیز حروفى کنده شده که قسمت عمده آن از بین رفته است
دهکده ی باستانی ویند کلخوران به لحاظ تعداد زیاد و تنوع خانه های سنگی و قابل توجه بودن از لحاظ تاریخی، باستانی و گردشگری می تواند به صورت یکی از کانونهای علمی، تفریحی و گردشگری ممتاز در آید.
تپه باستانی آناهیتا
تپه باستانی آناهیتا است که طی سالیان از آن به اسامی آناهیتا، سارقین و زرتشت یاد شده به شماره 1976 به ثبت آثار ملی رسیده است این تپه در قسمت غربی شهر سرعین قرار دارد که از کاوش های انجام یافته در این منطقه اشیاء و سفالینه هایی به بدست آمده که قدمت آنها به اواخر هزاره دوم و اول قبل از میلاد مسیح باز می گردد.
معبد آناهیتا سال ها محل عبادت و ریاضت مغ ها و موبدان زرتشتی بوده و این معبد و حوالی آن به نام “ساری قیه ییلاق”، آسایشگاه تابستانی حاکمان ساسانی بوده است. از آتشکده های باقی مانده در این منطقه معابد “آناهیتا” و “آتشکده آذرفریق” هستند که متأسفانه کم لطفیِ مسئولین میراث فرهنگی نصیبشان شده و شاهدِ از بین رفتن این مکان های تاریخی هستیم. اما بعد از هجوم اعراب به آذربایجان و سقوط امپراطوری ساسانی، ساری قیه و اهمیت معابد و آتشکده های آن رفته رفته در اذهان مردم کمرنگ تر شده و با این وجود بقایایی از آثار مربوط به دورهای سلجوقی، ایلخانی، قراقویونلوها و آق قویونلوها که نشانه هایی از حکومت آنان بر این سرزمین بوده است، وجود دارد.
در اوایل دهه چهل به منظور ساختن یک منبع آب آشامیدنی بر روی تپه آناهیتا از سوی مسئولان شهر سرعین بقایای دیوار قلعه و بنای موجود روی تپه از میان رفت. معبد آناهیتا سال ها بعنوان مسجد مورد استفاده اهالی قرارمی گرفت که بنا بر روایات در زیر این تپه و قلعه آن راه های زیرزمین وجود داشته که خروجی یکی از آنها در محدوده «میدان گاومیش گلی» شهر سرعین است که اکنون مسدود می باشد. البته تونل های فرعی دیگری هم در این رابطه با کاربری های متفاوت وجود داشته است.
پیست اسکی آلوارس
پیست اسکی آلوارس در دامنه های مرتفع سبلان که بزرگترین پیست اسکی از لحاظ وسعت در ایران می باشد واقع شده است پیست اسکی آلوارس در فاصله ۱۲ کیلومتری روستای آلوارس و ۲۴ کیلومتری سرعین واقع شده و از آنجایی که در ارتفاع ۳۲۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد و به جهت دیر ذوب شدن برف های این منطقه می تواند در حدود شش الی هشت ماه از سال مورد استفاده قرار گیرد که از این لحاظ در کشور در رتبه اول است.
از جمله کارهایی که جهت آماده سازی و بهره برداری از آن انجام شده می توان به موارد زیر اشاره کرد :
ـ احداث جاده ای آسفالت به طول ۲۴ کیلومتر تا پای پیست
ـ نصب و راه اندازی دستگاه و خط تله سی یژ به طول ۱۲۵۰ متر ساخت شرکت دو پل مایر اتریش
ـ نصب و راه اندازی یک خط تله اسکی
ـ احداث دو باب ایستگاه کلاس های آموزشی
از ویژگی های بارز منطقه ای علاوه بر جاذبه های زمستانی می توان به جاذبه های بهاری و تابستانی آن ازجمله ورود عشایران با گله های خود به مناطق حوالی آن، هوای خنک و معتدل در اوج تابستان، پوشش گیاهی و گل های رنگارنگ بصورت دشت های وسیعی از شقایق های کوهی، گل ختمی، گون و غیره همچنین قرار گرفتن مسیرهای صعود به قله سبلان و قلل دیگر از فاصله نزدیک کمپ مجتمع و مشرف بودن آن به شهر های سرعین، نیر، اردبیل می باشد که استفاده از آن را در تمامی فصول سال مفید و خاطره انگیز می نماید .